अनुभवाची फजिती - कोंबडीचे भूत !(२०१४)
अनुभवाची फजिती - कोंबडीचे भूत !(२०१४)
"तर ईथे उपस्थित माझ्या सर्व मिञ मैञिणींना माझा नमस्कार! बंधू आणि भगिनींनो......." ही अशीच काहीशी सूरूवात करण्याचा बेतात होते मी .........पण लक्षात आले मी ईथे अनुभव लिहायला आलेय .
असो ,
हि गोष्ट फार फार वर्षापूर्वीची अजिबात नाही,अगदी कालच्याच धूलवडीची आहे ... मी मूळची सातारची असल्यामूळे मलाही धूलवडीला कोंबडीवडयांचे, मटण वडयांचे भारी आकर्षण! कारण ते खाण्याइतकेच बनविण्याचेही वेड मला आहे. पण हयावेळी असे काही घडेल याची मला मूळीच कल्पना नव्हती
आज धूलीवंदन., "कोंबडीवड्यांचा घाट घातलाय खरा...., पण मला खाली बिल्डींग च्या मिञमैञिणींसोबत रंगपंचमी खेळायला ही वेळ काढायला हवा.." असे म्हणून जरा लवकरच उठून तयारीला लागले. बाबांनीही बाजारात आज लवकर जाऊन चिकन आणले. "आज खूप गर्दी होती बाजारात, बरे झाले लवकर गेलो ते..." असे म्हणत म्हणत बाबा किचनमध्ये आले आणि चिकनची पिशवी माझ्या हातात दिली. मी ती तशीच एका भांड्यात ठेऊन भांडे बाजूला सरकवले ,म्हटले हातातले काम आधी संपवावे .
बाबा चिकन घेऊन येई पर्यंत मी वडयांचे पिठ भिजवून ठेवले होते. आणि आता चिकन साठी आले-लसूण पेस्ट हवी म्हणून किचनकट्यावर एका ताटात लसूण घेऊन सोलत उभी होते
तितक्यात ....
एक आवाज आला.."कर्र....-कोकsक्"....मी दचकले........खरे तर दचकण्याइतके काही विशेष नव्हते त्या आवाजात......पण तरीही मी घाबरले..., कारण तो आवाज साधारणतः कोंबडीच्या आवाजासारखा होता.
मला वाटले मला भास होतोय म्हणून मी पून्हा लसूण सोलायला वळले....... तर पून्हा तेच😰....... आता माञ चांगलीच घाबरले. कारण ह्यावेळी पक्क् झालं, तो आवाज कोंबडीचाच आहे आणी मघाशी आणलेल्या पिशवीतून येतोय.
मी हळूच त्या चिकनच्या पिशवीकडे पाहिले......... आणि मनात एक विचार आला 'कोंबडी अजूनही जिवंत आहे की काय??'....😨😰😱
इतक्यात परत एकदा आवाज आला........"कक्-कोउऊ-कर्र.."
ह्यावेळचा आवाज फार केविलवाणा वाटला........जणू काही ती कोंबडी फार दूःखात विव्हळतेय.......😢. मला दरदरून घाम फूटला. घामाचा एक थेंब कपाळावरून घरंगळत खाली हातावर पडला. पण तो पुसायची हिम्मत नव्हती होत कारण मी थोडीही हालचाल केली की लगेच ती कोंबडी आवाज देई. जणूकाही त्या पिशवीतून ती माझ्या वर नजरच ठेवत होती आणि तिला मारण्याची शिक्षा ती मला सूनावणार होती..
उगाच वाटलं " भारी हौस फिटणार आज चिकनची ...मला मृत्यूदंड वगैरे द्यायच्या तयारीत तर नाही ना ही ??" छे छे हे कसं शक्य आहे??.... मूळात मी अशी कल्पना करूच कशी शकते??...हा भुताटकी ग्रुपवरआल्याचा परिणाम तर नाही ना??....की मग मी नुकताच हा ग्रुप जॉइन केल्याचे एखाद्या भूताच्या लक्षात आले असेल....आणि आता हिला ही आपण दर्शन द्यावे असे त्या भूताने ठरवले असेल??...का ती कोंबडी खरंच अजून जिवंत आहे???..... की हा कोंबडी चा आत्मा वगैरे आहे??????"😰😰
😩बस्स्स्स....देवा किती रे हे प्रश्न?"...असे म्हणत मी मागे सरकुन किचनच्या कट्याला टेकले..तर पून्हा तोच आवाज... पण ह्यावेळी तो माझ्या मागच्या बाजूने आला...दचकून जवळ जवळ उडालेच मी.......तर माझ्या मागचे मी लसूण सोलत असलेले ताट कट्याच्या कडेवरून सटकन घसरून कटयाच्या पृष्ठभागावर किंचितसे आपटले किंवा मटकन बसले असे म्हणा हवे तर....आणि घाबरून अर्धी झालेली मी अचानक हसायलाच लागले...हसण्यासारखेच होते तेे.
मला माझ्या मघाशी पडलेल्या प्रश्नांचे असे काही उत्तर मिळेल हे अपेक्षितच नव्हते........मगासपासून ज्या आवाजाने मला इतके घाबरवले तो आवाज ह्या ताटामूळेच येत होता😆😆..... ते ताट कट्याच्या कडेवर थोडे तिरकस बसले होते.... आणि दर वेळी माझा हात लागताच ते काहीसे घरंघळत खाली सरकायचे...आणि त्याचवेळी त्या घर्षणातून "कर्र-कक्, कक-कोउ-कर्र" हा ध्वनी उत्पन्न ह्वायचा.
हूश्श् श्श ......जिव भांड्यात पडला माझा.....एवढा वेळ चाललेला भितीदायक प्रकार अचानक वेगळ्या वळणावर येऊन थांबला....म्हणून हसू येत होते. पण हा साधा सरळ प्रकार आधीच का नाही लक्षात आला??? भूताचा अनूभव मला कधीच नाही आला ......मग तरीही ह्या आवाजाला मी इतकी का घाबरले??..... माझ्या कल्पनेच्या जगात ह्या भूतांनी कधीपासून स्थान मिळवले??.........आणि मला जर कळलेच नसते की हा आवाज नक्की कशाचा आहे.....तर मी चिकन बणवायचे सोडलेच असते का??.....की कदाचित कोंबडी ह्या प्रकारापासूनच चार हात लांब राहीले असते??...आता ही नवीन प्रश्नावली..??
तर ही होती कथा माझ्या पहिल्या-वहिल्या भूतानुभावाच्या फजितीची !!
@$m!
"तर ईथे उपस्थित माझ्या सर्व मिञ मैञिणींना माझा नमस्कार! बंधू आणि भगिनींनो......." ही अशीच काहीशी सूरूवात करण्याचा बेतात होते मी .........पण लक्षात आले मी ईथे अनुभव लिहायला आलेय .
असो ,
हि गोष्ट फार फार वर्षापूर्वीची अजिबात नाही,अगदी कालच्याच धूलवडीची आहे ... मी मूळची सातारची असल्यामूळे मलाही धूलवडीला कोंबडीवडयांचे, मटण वडयांचे भारी आकर्षण! कारण ते खाण्याइतकेच बनविण्याचेही वेड मला आहे. पण हयावेळी असे काही घडेल याची मला मूळीच कल्पना नव्हती
आज धूलीवंदन., "कोंबडीवड्यांचा घाट घातलाय खरा...., पण मला खाली बिल्डींग च्या मिञमैञिणींसोबत रंगपंचमी खेळायला ही वेळ काढायला हवा.." असे म्हणून जरा लवकरच उठून तयारीला लागले. बाबांनीही बाजारात आज लवकर जाऊन चिकन आणले. "आज खूप गर्दी होती बाजारात, बरे झाले लवकर गेलो ते..." असे म्हणत म्हणत बाबा किचनमध्ये आले आणि चिकनची पिशवी माझ्या हातात दिली. मी ती तशीच एका भांड्यात ठेऊन भांडे बाजूला सरकवले ,म्हटले हातातले काम आधी संपवावे .
बाबा चिकन घेऊन येई पर्यंत मी वडयांचे पिठ भिजवून ठेवले होते. आणि आता चिकन साठी आले-लसूण पेस्ट हवी म्हणून किचनकट्यावर एका ताटात लसूण घेऊन सोलत उभी होते
तितक्यात ....
एक आवाज आला.."कर्र....-कोकsक्"....मी दचकले........खरे तर दचकण्याइतके काही विशेष नव्हते त्या आवाजात......पण तरीही मी घाबरले..., कारण तो आवाज साधारणतः कोंबडीच्या आवाजासारखा होता.
मला वाटले मला भास होतोय म्हणून मी पून्हा लसूण सोलायला वळले....... तर पून्हा तेच😰....... आता माञ चांगलीच घाबरले. कारण ह्यावेळी पक्क् झालं, तो आवाज कोंबडीचाच आहे आणी मघाशी आणलेल्या पिशवीतून येतोय.
मी हळूच त्या चिकनच्या पिशवीकडे पाहिले......... आणि मनात एक विचार आला 'कोंबडी अजूनही जिवंत आहे की काय??'....😨😰😱
इतक्यात परत एकदा आवाज आला........"कक्-कोउऊ-कर्र.."
ह्यावेळचा आवाज फार केविलवाणा वाटला........जणू काही ती कोंबडी फार दूःखात विव्हळतेय.......😢. मला दरदरून घाम फूटला. घामाचा एक थेंब कपाळावरून घरंगळत खाली हातावर पडला. पण तो पुसायची हिम्मत नव्हती होत कारण मी थोडीही हालचाल केली की लगेच ती कोंबडी आवाज देई. जणूकाही त्या पिशवीतून ती माझ्या वर नजरच ठेवत होती आणि तिला मारण्याची शिक्षा ती मला सूनावणार होती..
उगाच वाटलं " भारी हौस फिटणार आज चिकनची ...मला मृत्यूदंड वगैरे द्यायच्या तयारीत तर नाही ना ही ??" छे छे हे कसं शक्य आहे??.... मूळात मी अशी कल्पना करूच कशी शकते??...हा भुताटकी ग्रुपवरआल्याचा परिणाम तर नाही ना??....की मग मी नुकताच हा ग्रुप जॉइन केल्याचे एखाद्या भूताच्या लक्षात आले असेल....आणि आता हिला ही आपण दर्शन द्यावे असे त्या भूताने ठरवले असेल??...का ती कोंबडी खरंच अजून जिवंत आहे???..... की हा कोंबडी चा आत्मा वगैरे आहे??????"😰😰
😩बस्स्स्स....देवा किती रे हे प्रश्न?"...असे म्हणत मी मागे सरकुन किचनच्या कट्याला टेकले..तर पून्हा तोच आवाज... पण ह्यावेळी तो माझ्या मागच्या बाजूने आला...दचकून जवळ जवळ उडालेच मी.......तर माझ्या मागचे मी लसूण सोलत असलेले ताट कट्याच्या कडेवरून सटकन घसरून कटयाच्या पृष्ठभागावर किंचितसे आपटले किंवा मटकन बसले असे म्हणा हवे तर....आणि घाबरून अर्धी झालेली मी अचानक हसायलाच लागले...हसण्यासारखेच होते तेे.
मला माझ्या मघाशी पडलेल्या प्रश्नांचे असे काही उत्तर मिळेल हे अपेक्षितच नव्हते........मगासपासून ज्या आवाजाने मला इतके घाबरवले तो आवाज ह्या ताटामूळेच येत होता😆😆..... ते ताट कट्याच्या कडेवर थोडे तिरकस बसले होते.... आणि दर वेळी माझा हात लागताच ते काहीसे घरंघळत खाली सरकायचे...आणि त्याचवेळी त्या घर्षणातून "कर्र-कक्, कक-कोउ-कर्र" हा ध्वनी उत्पन्न ह्वायचा.
हूश्श् श्श ......जिव भांड्यात पडला माझा.....एवढा वेळ चाललेला भितीदायक प्रकार अचानक वेगळ्या वळणावर येऊन थांबला....म्हणून हसू येत होते. पण हा साधा सरळ प्रकार आधीच का नाही लक्षात आला??? भूताचा अनूभव मला कधीच नाही आला ......मग तरीही ह्या आवाजाला मी इतकी का घाबरले??..... माझ्या कल्पनेच्या जगात ह्या भूतांनी कधीपासून स्थान मिळवले??.........आणि मला जर कळलेच नसते की हा आवाज नक्की कशाचा आहे.....तर मी चिकन बणवायचे सोडलेच असते का??.....की कदाचित कोंबडी ह्या प्रकारापासूनच चार हात लांब राहीले असते??...आता ही नवीन प्रश्नावली..??
तर ही होती कथा माझ्या पहिल्या-वहिल्या भूतानुभावाच्या फजितीची !!
@$m!
Comments
Post a Comment