माझ्या नजरेतून

ईशारों-ईशारों मे युग'गंपू' वय-१५महिने ती(ईशाऱ्याने): सोना ये ना रे ईकडे..थोडीशी पावडर (पावडरचा डब्बा दाखवत) लावू दे.... तो :(नकारार्थी मान डोलवत)नाही ती: (परत ईशाऱ्यातच तोंडावर विनंतीचे भाव आणत..काजळाची डब्बी दाखवत) "बरं राजा ..काजळाचा टिक्का तरी लावूया.." तो: चेहऱ्यावर लब्बाड हसू आणत...मानेनेच परत "मी नाही ज्जा" ती : खोटं-खोटं रागवून.करंगळी त्याच्या पुढ्यात नाचवत "जा मग कट्टी तुझ्याशी." Sssss Sssss Sssss आssssssssssई 😣😣😣😣 गंप्या्sssss काय केलंस हे..????? 😣😣😣😣 तो: टाळ्या वाजवत "हँ....ही..ही...ही. ती: (करंगळीवर त्याच्या दातांचे उमटलेले ठसे त्रयस्तपणे बघत)  त्याला रागाने "माझी करंगळी काय तुला लॉलीपॉप वाटली काय रे..??? तो: मंकी फेस करुन "यो...दुग्गु..डुग्गु.." 😢 इती: आगाऊगंपूची बिचारीआई

भाकरी स्वयंपाक घरात गवसलेले सुख-भाकरी परातीत (बाजरी/ज्वारी/नाचणीच्या )पिठाचा डोंगर घालायचा मग हातानेच त्यात मध्यभागी एक खड्डा करायचा. त्या खड्ड्यात थोडे warm (lukewarm n hot च्या मधले) पाणी घालायचे मग हळू हळू खड्ड्याच्या चहो बाजूनी असलेल्या पिठाच्या डोंगराला त्या खड्ड्यात ढकलायचं (पाडायचं). आधी हलक्या हातानेच मिक्स करायचं नंतर हात थंड पाण्यात बुडवुन (हात भाजू नयेत म्हणून) पिठ व्यवस्थित मळून घ्यायचं. आता ह्या मळलेल्या पिठावर आपलंच राज्य असतं एक एक गोळा परातीत घेऊन त्याच्या पाठीवर जोरजोरात (पण हलकेच) धपाटे घालत स्वताःभोवतीच प्रदक्षिणा घालायला लावायची अगदी त्या गोळ्याची figure maintain होईस्तोवर थापायचं. आता ह्या भाकरीला आधी तव्यात पाण्याचा हात लावून नी मग ग्यासच्या मध्यम आचेवंर वा चुलीच्या निखाऱ्याच्या धगीवर नीट भाजले की झाली भाकरी तयार. चेहऱ्यावर एकही डाग नको म्हणून भाकरीला Fair & lovely लावल्यासारखे पांढरे फटक (नाचणीची असल्यास फिरंगी लाल) बाहेर काढू नका. त्यावर आलेले छोटे छोटे ठिपके ब्युटीस्पॉट समजा तिचे. अशाप्रकारे मस्त गरमागरम खरपुस पापुद्रा असलेली किंचितशी सुटलेल्

#गुलगुलं नुसतं नाव वाचूनपण गुदगुल्या व्हाव्यात असा मस्त पदार्थ. शाळेत असताना शनिवारच्या, दहा मिनिटांच्या मधल्या सुट्टीत खाण्यासाठी मला डब्यात दिलं जाणारं हे 'गुलगुलं'.  गव्हाच्या पिठात अंदाजानेच गूळ, चवीपुरतं मीठ आणी आवडत असेल तर वेलची पूड घालून सरसरीत भिजवून (डोश्याच्या पिठापेक्षा जरा जाडसर) पळीने तव्यावर सोडायचं, हलकंच पसरवायचं. मध्यम आचेवरच चांगलं भाजलं की पलटून दूसरी बाजू भाजायची. तुप लावून पुन्हा दोन्ही बाजु खरपूस होईस्तोवर भाजायच्या. आणी चहासोबत नाहीतर कधी नुसतं कोरडंच खायला घ्यायचं.  लहानपणी आई एकीकडे गुलगुलं बनवायला घ्यायची नी आम्ही भावंड चुलीपुढेच गरम गरम खायला बसायचो. शाळेच्या डब्यात, मित्र-मैत्रिणीला आवडतं म्हणून एखादं जास्तीचं भरुन घ्यायचं. नेहमीच्या चपाती-भाजीच्या डब्यापेक्षा हा जरा वेगळा प्रकार बरा वाटायचा. बनवायलाही सोपा, कमी वेळात होणारा आणी चवीला वेगळा म्हणून मलाही आवडणारा हा पदार्थ अधनं-मधनं मी माझ्या १० महिन्याच्या लेकासाठी बनवते. गुळाच्या चवीमुळे त्यालासूद्धा खुप आवडतं. त्याला खाता यावं म्हणून जरा मऊच ठेवते. @$m!

नाचणीचे लाडू.. लांबून एखाद्या आकर्षक चॉकलेट बॉलसारखा दिसणारा हा पौष्टिक नाचणी लाडू खास ऊन्हाळ्यात बनवण्याचं कारण म्हणजे नाचणीतला थंडावा. शिवाय नाचणीतुन शरीराला कँल्शिअम सूद्धा मिळते, भुक नियंत्रणात राहाते. चवीलाही मस्त. एकूणच अतिशय पौष्टिक अशी ही नाचणी लाडवाच्या रुपाने समोर आली की लहान-मोठे सगळेच आवडीने ते फस्त करतात. पोषणमुल्यांनी भरपूर, जिभेचे चोचले पुरवणारे हे लाडू नक्की करुन बघा. साहित्य: १किलो नाचणी, पिठीसाखर पाव किलो +१छोटी वाटी (अंदाजाने गोड कमी जास्तचं तुमचं प्रमाण), तुप ४०० मिली अंदाजाने कमी जास्त करु शकता), १ वाटी भाजलेला रवा, वेलचीपूड, काजुचे-बदामचे बारीक तुकडे क्रती: नाचणी भाजून दळुन आणा. दळलेले पिठ तुपात निट भाजून घ्या. मग त्यात पिठीसाखर,रवा, वेलचीपूड,काजुचे तुकडे घालून एकजीव करुन लाडू वळायला घ्या. आवश्यक असल्यास लाडु वळताना तुप कोमट करुन मिश्रणात घाला. तयार लाडु थोडा वेळ मोकळ्या हवेत ताटात सुटसुटीत करुन ठेवा मग डब्यात भरुन ठेवा. @$m!